PRACA KLINICZNA Z SYSTEMAMI MOTYWACYJNYMI: KONCEPTUALIZACJA PRZYPADKU I PLAN TERAPEUTYCZNY
Data: 9-10 lipca 2022
Godziny: 9.00 - 17.00
Szkolenie prowadzone online na platformie Zoom
Interpersonalne Systemy Motywacyjne to zbiory wrodzonych zasad, które kierują nas w stronę innych osób dla osiągnięcia określonego celu.
Jeśli ISM (Interpersonalne Systemy Motywacyjne) działają w synergii, doświadczenie kliniczne uczy nas, że przywiązanie pacjenta jest bezpieczne.
Ponadto, z klinicznego punktu widzenia pacjenci z bezpiecznym przywiązaniem to ci, którzy doświadczyli adekwatnych odpowiedzi na swoje potrzeby w zakresie opieki i ochrony.
Zatem pacjenci z bezpiecznym przywiązaniem, po otrzymaniu reakcji w postaci uspokojenia i pocieszenia, są w stanie aktywować system przywiązania tylko w razie potrzeby i dezaktywować go, gdy prośba o pomoc została spełniona lub gdy niebezpieczeństwo ustało → mniejsze ryzyko podejmowania zachowań ryzykownych mających na celu regulację ich emocji (np. nadużywanie narkotyków i zachowania autodestrukcyjne).
Relacyjne doświadczenie bezpiecznego przywiązania pozwala na budowanie znaczących relacji międzyludzkich (z innymi dorosłymi, a później z własnymi dziećmi).
Kiedy zrozumiemy, który system motywacyjny jest zaangażowany, celem jest przemapowanie Wewnętrznych Modeli Operacyjnych (WMO), uprzednio przyswojonych w pierwszej relacji przywiązania.
Aby pacjent czuł się bezpiecznie, wszystkie ISM muszą funkcjonować harmonijnie. Następnie można przystąpić do umożliwienia pacjentowi doznania korygującego przeżycia emocjonalnego w relacji terapeutycznej, zwracając szczególną uwagę na przetwarzanie wspomnień i przebieg samej relacji terapeutycznej.
Poprzez to doświadczenie, które ma w istocie wartość korygującą, można uświadomić pacjentowi, w jaki sposób jego objawy wynikają z dysfunkcjonalnego uczenia się, przytłaczających emocji i konkretnych doznań fizycznych (np. somatyzacji).
Zrozumienie harmonijnego lub dysharmonijnego funkcjonowania systemów motywacyjnych ma fundamentalne znaczenie dla dogłębnego zrozumienia przypadku klinicznego i pozwoli na większą skuteczność interwencji terapeutycznej opartej na wspólnym celu.
Prowadzący:
Psycholog i psychoterapeuta, specjalizuje się w terapii poznawczo-behawioralnej i systemowej terapii relacyjnej. Zawsze interesowała się wpływem traumatycznych doświadczeń życiowych na rozwój osobowości, kontynuowała szkolenie w zakresie teorii przywiązania, systemów motywacyjnych i teoretycznych podstaw trudności w regulowaniu emocji. Od 2001 roku EMDR stał się częścią jej pracy klinicznej i badawczej. Brała udział w grupie interwencyjnej Stowarzyszenia EMDR Italy pomagającej dzieciom, które przeżyły trzęsienie ziemi w San Giuliano w Molise i w Amatrice.
Jest akredytowanym trenerem EMDR Europe zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci i młodzieży oraz członkiem Europejskiej komisji ds. stosowania EMDR u dzieci i młodzieży. Uczestniczy w kilku projektach badawczych we współpracy z Uniwersytetami Tor Vergata i La Sapienza w Rzymie, które dotyczą głównie badania neurobiologicznych korelatów EMDR.
Przeszła szkolenie m.in. z zakresu Adult Attachment Interview, Parental Developmental Interview oraz Child Attachment Interview. Prowadzi działalność badawczą z ramienia Stowarzyszenia EMDR Italy, w Zarządzie EMDR Italy jest osobą odpowiedzialną za badania naukowe. Jest współautorką protokołów interwencji EMDR do pracy z przywiązaniem, relacjami w związku oraz z adopcją. Jest autorką licznych publikacji oraz książek.