EMDR W TERAPII UZALEŻNIEŃ: ROZWÓJ, ZASTOSOWANIA, NOWE POMYSŁY

4 lutego 2024

9.00 – 17.00

Online na platformie Zoom

   

Współwystępowanie PTSD i nadużywania substancji daje wystarczający powód do leczenia pacjentów uzależnionych za pomocą EMDR ukierunkowanego na traumatyczne wspomnienia, które napędzają współistniejące PTSD. Istnieje jednak kilka ścieżek prowadzących do uzależnienia, a PTSD jest tylko jedną z nich. Trzydzieści lat badań nad uzależnieniami dostarczyło wystarczających dowodów na kluczową rolę pamięci w uzależnieniu od środków psychoaktywnych. Pamięć uzależnienia (Addiction memory – AM) służy jako użyteczna koncepcja “obsesyjno-kompulsywnego głodu” obserwowanego u pacjentów uzależnionych od narkotyków (Boening, 2001). Koncepcja AM i jej znaczenie w występowaniu nawrotów i utrzymywaniu wyuczonych zachowań uzależnieniowych zyskała rosnącą akceptację w dziedzinie badań i leczenia uzależnień. AM jest interpretowane jako indywidualnie nabyte wspomnienie po spożyciu narkotyków u niektórych osób. Pamięć uzależnienia opiera się na normalnych systemach pamięci i systemach neuronalnego przetwarzania informacji. To neurobiologiczne, wdrukowane, uzależniające zachowanie wydaje się być odporne na zmiany w normalnych okolicznościach. Niejawna natura pamięci uzależnienia wydaje się kwalifikować ją jako target terapii EMDR.

W badaniu pilotażowym 34 pacjentów biorących w nim udział, z przewlekłym uzależnieniem od alkoholu, leczonych szpitalnie w celu detoksykacji, przydzielono losowo do jednego z dwóch warunków leczenia: leczenie jak zwykle (TAU) lub TAU + EMDR. W grupie TAU+EMDR pacjenci otrzymali dwie sesje EMDR skupiające się na wspomnieniach intensywnego głodu lub nawrotu w celu aktywacji i przetworzenia pamięci uzależnienia. Głód alkoholu mierzono za pomocą skali picia obsesyjno-kompulsywnego (Obsessive-Compulsive-Drinking-Scale – OCDS) przed, zaraz po i 1 miesiąc po leczeniu. Grupa TAU+EMDR wykazała znaczną redukcję głodu zaraz po leczeniu i 1 miesiąc po leczeniu, podczas gdy grupa TAU nie. W grupie TAU+EMDR zaobserwowano mniej nawrotów w sześciomiesięcznym okresie obserwacji. Wyniki wskazują, że EMDR może być użyteczną metodą leczenia pamięci uzależnienia i związanych z nią objawów głodu (Hase i in. 2008).

Szkolenie poświęcone będzie terapii EMDR dla współwystępującego zespołu stresu pourazowego i skupią się na zastosowaniu EMDR jako środka wspomagającego w leczeniu uzależnień. Zostaną wyjaśnione cele kompleksowego planu terapii EMDR. Prezentacja wideo, własne doświadczenie i dyskusja nad przypadkami przyczynią się do poszerzania wiedzy z tego zakresu.

 

Cele: ulepszenie terapii uzależnień z zastosowaniem EMDR

Metody: Teoria, przykłady kliniczne i nagrania wideo

Wyniki i wnioski: EMDR może być skutecznym uzupełnieniem terapii uzależnień

 

Cele szkoleniowe:

  1. Uczestnicy będą mogli zrozumieć rolę nieadaptacyjnie przechowywanych wspomnień w genezie uzależnienia.
  2. Uczestnicy będą mogli zrozumieć strukturę protokołu terapii EMDR w leczeniu uzależnień.
  3. Uczestnicy zrozumieją, jak dostosować plan terapii do różnych rodzajów obrazów klinicznych.
Prowadzący:
Dr Michael Hase
Dr Michael Hase

Uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie w Kilonii w Niemczech. Po odbyciu służby lekarza w armii niemieckiej kontynuował naukę w zakresie neurologii i psychiatrii w szpitalach prywatnych i publicznych w Niemczech. Po uzyskaniu kwalifikacji specjalizacyjnych z psychiatrii i psychoterapii w 1993 roku przez 15 lat pracował jako konsultant w szpitalu psychiatrycznym w Lüneburgu w Niemczech. Założył oddział leczenia zespołu stresu pourazowego (PTSD).
 
Od czasu szkolenia z zakresu EMDR w 1997 roku pracuje nad integracją podejść psychotraumatologicznych i EMDR w psychiatrii klinicznej, medycynie psychosomatycznej, psychoterapii w opiece wtórnej i rehabilitacji. W 2006 roku obronił doktorat poświęcony tematowi „Przetwarzanie pamięci uzależnienia za pomocą EMDR”.
 
Od 1999 roku regularnie występuje na sympozjach krajowych i międzynarodowych na temat terapii traumy psychicznej oraz EMDR. Jego badania skupiają się na rozwoju protokołów EMDR w leczeniu uzależnień od substancji, depresji, zespołu wypalenia zawodowego, przewlekłego bólu, urazów spowodowanych chorobami fizycznymi i leczeniem, a także na ogólnym rozwoju podejścia EMDR.
 
Był kierownikiem oddziału medycyny psychosomatycznej i psychoterapii w ośrodku rehabilitacyjnym w Hamburgu („RehaCentrum Hamburg”) w latach 2007-2009. W latach 2009-2016 pełnił funkcję kierownika oddziału medycyny psychosomatycznej i psychoterapii szpitala w Bad Bevensen w Niemczech. Od 1 października 2016 roku prowadzi prywatną praktykę i jednocześnie rozwija Centrum Medycyny Stresu w Lüneburgu i Centrum EMDR w celu zapewnienia doskonałej edukacji w zakresie terapii EMDR.
 
Był aktywnym członkiem zarządu EMDRIA Germany, któremu przewodniczył w latach 2011-2018.
 
Jest przewodniczącym komitetu naukowego EMDR Europe i członkiem naukowej rady doradczej NADA Germany.
 
Otrzymał od Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia EMDR w 2015 r. nagrodę Outstanding Research Award za badania nad leczeniem depresji za pomocą EMDR i utworzenie międzynarodowego projektu badawczego „EMDR Depression European Network”.
 
Jest autorem lub współautorem ponad trzydziestu artykułów naukowych.
 

Aby wyswietlić materiał, należy wpisać hasło a następnie kliknąć "ZGADZAM SIĘ"