Dr Luca Ostacoli
23-24 listopada 2024
Szkolenie prowadzone online na platfornie Zoom i tłumaczone z języka włoskiego
Zaniedbanie jest jednym z najważniejszych przypadków złego traktowania we wczesnym okresie życia, powiązanym z wystąpieniem depresji u dorosłych. Wrażliwość i responsywność opiekunów są kluczowymi czynnikami rozwoju bezpiecznych wzorców przywiązania. Deprywacja emocjonalna w dzieciństwie wiąże się z rozwinięciem strategii regulacji emocji, które są najsilniej związane z depresją, takich jak ruminacje i powtarzające się negatywne myślenie, wycofanie społeczne, trudności z odczuwaniem emocji w ciele i niska trwałość pozytywnych doświadczeń. Mówiąc prościej, może to skutkować zmniejszoną zdolnością do odczuwania życia i miłości.
Terapia EMDR może stanowić wyzwanie, ponieważ kontakt emocjonalny jest często w tych wypadkach zaburzony. W najcięższych przypadkach zaniedbania w dzieciństwie u dorosłych, empatia terapeuty również może być odczuwana jako traumatyczna; brak współczucia dla siebie pośredniczy w zwiększonej ekspozycji na wstyd, który zakłóca relację terapeutyczną. Aby poprawić skuteczność terapii, musimy zastosować zintegrowane podejście. Musimy przetworzyć stosunkowo niewielką liczbę kluczowych epizodów, ale na głębszym poziomie, aby dotrzeć do bólu dziecka, wpływającego na interpretację siebie, innych i świata; jest to ściśle związane z myśleniem konkretnym Piageta, odnoszącym się do siebie, uogólnionym i absolutnym, pojawiającym się w okresie 6-8 lat, wszechobecnym we wszystkich sieciach późniejszych przekonań i interpretacji. Musimy połączyć przetwarzanie z pielęgnowaniem, pomagając dorosłej części osoby w opiece nad częścią dziecięcą. Kluczowe słowa to powolność, przestrzeń, rytm, czułość, nacisk na otwartość i współczucie, tak aby dziecięce części osoby mogły poczuć, że ich ból jest akceptowany i rozumiany, krok po kroku, poprzez kontakt i wrażliwą akceptację emocjonalną. Najdelikatniejszym momentem, na szczycie wznoszenia się w kierunku bólu dziecięcego, jest pojawienie się smutku, poczucia straty i transformacji. Twarde prawo życia mówi, że podstawowe potrzeby z wczesnego dzieciństwa, które nie zostały zaspokojone, nie mogą być już odzyskane, ponieważ jakakolwiek uwaga, jaką osoba może otrzymać jako dorosły, nigdy nie zrekompensuje tego, co powinna była otrzymać w najwcześniejszym okresie życia. Wiele aktów „przymusu powtarzania”, będących źródłem depresji, wynika z tej nierozwiązanej żałoby, kiedy osoba próbuje „odzyskać” to, co zostało utracone. Paradoksalnie, musimy pomóc pacjentowi poczuć ten smutek, bardzo blisko niego, nie spiesząc się, aby nie prześlizgnąć się nad nim, musimy wspierać proces żałoby.
Kolejnym kluczowym punktem jest wewnętrzny setting terapeuty: wiele pracy można wykonać wewnątrz, szczególnie w tych cennych chwilach gdy nie padają żadne słowa, podczas stymulacji bilateralnej, kiedy jesteśmy bardzo blisko siebie, fizycznie i emocjonalnie. Nasze wewnętrzne doświadczenie podczas sesji jest jak magiczne drzwi, łączące nas na głębokim ludzkim poziomie. Możemy otworzyć naszą odbiorczość na wirtualny obraz pacjenta wywołany w nas, zawierający cierpienie i przekształcać go; możemy wspierać proces pacjenta z cichą intencją Serdecznej Życzliwości; możemy być wrażliwi na ludzkie pozytywne cechy pacjenta, pozwalając być nam samym przez nie pielęgnowanymi, zgodnie z podejściem Kochającej Obecności opracowanym przez Rona Kurtza. To połączenie z częścią dziecięcą, która doświadczyła deprywacji, jest jednym z najgłębszych, jakie możemy mieć w naszym doświadczeniu bycia terapeutą; kiedy zachodzi transformacja, sesja po sesji, nas także to ubogaca; czujemy wdzięczność wobec pacjentów, a nasza świadomość ludzkiej wartości wzrasta.
