ZASTOSOWANIE EMDR W PRACY Z DZIEĆMI I MŁODZIEŻĄ – POZIOM II

SZKOLENIE  „ZASTOSOWANIE EMDR W PRACY Z DZIEĆMI I MŁODZIEŻĄ” SKŁADA SIĘ Z DWÓCH CZĘŚCI: PIERWSZEGO I DRUGIEGO STOPNIA I JEST TO SZKOLENIE KWALIFIKACYJNE DLA OSÓB PRACUJĄCYCH Z DZIEĆMI.

  

UKOŃCZENIE DWUSTOPNIOWEGO SZKOLENIA JEST WARUNKIEM KONIECZNYM DO UBIEGANIA  SIĘ O CERTYFIKAT PRACTITIONERA C&A (CHILD & ADOLESCENT PRACTITIONER – PRACTITIONER DZIECI I MŁODZIEŻY).

  

Poprzednie szkolenia dotyczące pracy z dziećmi nie mogą być uznane jako I poziom – nie obejmowały bowiem wszystkich wymaganych treści i koniecznej liczby godzin.

  

Warsztaty zapewnią terapeutom EMDR narzędzia niezbędne do konceptualizacji przypadków pacjentów w wieku rozwojowym. Zgodnie z modelem AIP, na którym opiera się podejście EMDR, wszystkie objawy mają swoje korzenie w bezpośrednich i pośrednich doświadczeniach z życia własnego i rodziców. Uczestnicy zdobędą, poprzez praktyczne wyjaśnienia krok po kroku, umiejętności znajdowania targetów, nad którymi będą pracować z zastosowaniem EMDR w ukierunkowany sposób, zarówno z dziećmi, jak i z rodzicami. Zilustrowane zostaną również protokoły EMDR stosowane w wieku rozwojowym do pracy z traumą, do pracy nad indywidualnymi zasobami, nad zasobami relacyjnymi do konkretnej pracy w zależności od wieku dziecka. Terapeuci nauczą się także koncentrować na relacji terapeutycznej podczas pracy z EMDR i dowiedzą się, w jaki sposób EMDR nić łączącą i rozwiązującą, aby na nowo skomponować Ja dziecka, zapewniając zdrowy rozwój, unikając w ten sposób powtarzania traumatycznych schematów rodzinnych.

    PROGRAM POZIOMU II

Wyobraźmy sobie, że nagle stajemy przed osobą, która przeżyła traumatyczne doświadczenie, takie jak utrata rodzica, wykorzystanie lub doświadczenie emocjonalnego zaniedbania.

Co najnowsze badania mówią nam o skutkach traumy na pracę mózgu? Jakie są podłoża neurobiologiczne odpowiedzialne za traumatyczne oddziaływanie? Czy istnieje ciągłość między PTSD a traumatycznym zaburzeniem rozwojowym (van der Kolk, 2005)? Jakie są konsekwencje wykorzystywania i zaniedbywania na mózg dziecka?

Wyobraźmy sobie poruszanie się pomiędzy tymi systemami motywacyjnymi (przywiązanie, opieka i eksploracja), które stanowią nuty interaktywnego tańca między opiekunem a dzieckiem. Od Bowlby'ego (1969), Gilberta (1989), Lichtenberga (1989), aż do Pankseppa (1998) kształtowała się teoria motywacji, która jest podstawą tych schematów behawioralnych regulujących bliskość między osobnikami tego samego gatunku. Jak możemy interweniować, jako terapeuci, kiedy poprzez wtargnięcie systemu rangowego taniec ten staje się sztywny (przywiązania unikające) lub rozbity (przywiązanie ambiwalentne)? Jak możemy interweniować, gdy wkracza system obrony i taniec ten staje się asynchroniczny i nieharmonijny (dezorganizacja przywiązania) (Liotti, 1992)?

Jakie są stany umysłu rodzica najczęściej związane z rozregulowaniem emocjonalnym (Lyons-Ruth i in., 1999)? Z jakimi traumami i stylami przywiązania są związane? Co może zrobić terapeuta, gdy dziecko wyjdzie poza okno tolerancji (Siegel, 1999) podczas sesji EMDR? Jak wyregulować pobudzenie i przywrócić dziecku stan spokoju?

Jakie są fizjologiczne reakcje na zagrożenie? Jak wytłumaczyć dziecku funkcjonowanie mózgu (Mac Lean, 1973) i propriocepcję zagrożenia (Porges, 2007)?

Jak działa nastoletni mózg? Jakie są neurobiologiczne podstawy zachowań ryzykownych? Jak rozpoznać oznaki, które mogą zwiastować samobójstwo w wieku nastoletnim?

Jak dziecko reaguje na utratę rodzica? Czego możemy się spodziewać, jeśli dziecko straci rodzica w tragicznych okolicznościach, takich jak samobójstwo?

Przed jakimi wyzwaniami stajemy w pracy z rodzinami z pozabezpiecznymi lub zdezorganizowanymi Wewnętrznymi Modelami Operacyjnymi? Jak je rozpoznajemy i jak zarządzamy nimi, aby stworzyć i utrzymać sojusz terapeutyczny?

 

Niniejsze szkolenie zapewni terapeutom EMDR narzędzia niezbędne do konceptualizacji przypadków w wieku rozwojowym, wykorzystując w ramach przywiązania najnowsze modele teoretyczne, osiągnięcia neuronauki i epigenetyki oraz integrując je z modelem AIP stanowiącym podstawę podejścia EMDR. Uczestnicy uzyskają, poprzez wyjaśnienia teoretyczne, przykłady kliniczne i ćwiczenia praktyczne, umiejętności znajdowania targetów, nad którymi będą pracować z wykorzystaniem EMDR w ukierunkowany sposób, zarówno z dziećmi, jak i z rodzicami. Zilustrowane zostaną również protokoły EMDR stosowane w wieku rozwojowym do pracy nad traumą, do pracy nad zasobami indywidualnymi, zasobami relacyjnymi (ćwiczenia mające na celu odzyskanie bezpieczeństwa w przywiązaniu z postaciami rodziców), do szczególnej pracy z dziećmi adopcyjnymi. Zilustrowany zostanie również protokół dotyczący wstydu w wieku rozwojowym.

Prowadzący:
ANNA RITA VERARDO
ANNA RITA VERARDO

Psycholog i psychoterapeuta, specjalizuje się w terapii poznawczo-behawioralnej i systemowej terapii relacyjnej. Zawsze interesowała się wpływem traumatycznych doświadczeń życiowych na rozwój osobowości, kontynuowała szkolenie w zakresie teorii przywiązania, systemów motywacyjnych i teoretycznych podstaw trudności w regulowaniu emocji. Od 2001 roku EMDR stał się częścią jej pracy klinicznej i badawczej. Brała udział w grupie interwencyjnej Stowarzyszenia EMDR Italy pomagającej dzieciom, które przeżyły trzęsienie ziemi w San Giuliano w Molise i w Amatrice.
Jest akredytowanym trenerem EMDR Europe zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci i młodzieży oraz członkiem Europejskiej komisji ds. stosowania EMDR u dzieci i młodzieży. Uczestniczy w kilku projektach badawczych we współpracy z Uniwersytetami Tor Vergata i La Sapienza w Rzymie, które dotyczą głównie badania neurobiologicznych korelatów EMDR.
Przeszła szkolenie m.in. z zakresu Adult Attachment Interview, Parental Developmental Interview oraz Child Attachment Interview. Prowadzi działalność badawczą z ramienia Stowarzyszenia EMDR Italy, w Zarządzie EMDR Italy jest osobą odpowiedzialną za badania naukowe. Jest współautorką protokołów interwencji EMDR do pracy z przywiązaniem, relacjami w związku oraz z adopcją. Jest autorką licznych publikacji oraz książek.